De zegeningen van sociale netwerken
MSN, SMS, Hyves en vele andere vormen van het on-line op sociale wijze in contact komen met elkaar, heeft zijn keerzijde al vaker bewezen. De scholierenprotesten van de afgelopen dagen zijn een volgende stap in de neveneffecten van ‘één-op-één-massa-communicatie’.
Zijn sociale netwerken wel zo sociaal, als dat aanzet tot ongestructureerd gedrag onder jongeren, die zelf dus niet blijken te weten waartegen ze protesteerden. De mediahype is enorm, vandaag besteedde vrijwel elke krant aandacht aan ‘stoute’ kinderen die de straat opgaan omdat ze kennelijk teveel ‘onzinnige’ uren maken op school.
Directeuren van scholen weten zich nauwelijks een houding te geven en komen vaak niet veel verder dan ‘staken mag niet, doen ze het toch, dan is het spijbelen’ of ‘van onze school is niet bekend dat er leerlingen meededen’.
Wat kunnen we hier nu van leren? Natuurlijk is de eenvoudigste reactie door te stellen dat dit ‘probleempje’ wel overwaait. De regeltjes op de scholen worden even wat versoepeld en iedereen is weer tevreden. Als we op deze wijze het land gaan regeren, dan kunnen we in de toekomst nog wat meemaken. Want het bewijs ligt er nu wel: ‘de straat opgaan werkt!’. Ik kan nog wel wat meer zaken bedenken waarbij sociale netwerken dan meer effect zullen hebben dan een sociaal referendum.