Welke bekendheid hebben JDF-achtigen in andere mediasectoren?
JDF heeft vrijwel exclusief bekendheid in de grafische branche. Het is opvallend hoe weinig bekendheid JDF (of JDF achtigen) heeft in andere media kanalen, terwijl toch ook daar productieprocessen en administratieve processen in een gekoppelde omgeving tot kosten besparingen zouden kunnen leiden.
Toen ik deze vraag onlangs op Twitter stelde, waar veel mensen uit andere media sectoren aanwezig zijn, werd niet gereageerd. Wel zie ik regelmatig veel beschouwingen voorbij komen van (eenvoudige) (on-line) project management tools. Dus in feite gereedschappen voor het tracken en tracen van tijd- en dus geldbewegingen. Die gegevens worden kennelijk handmatig ingevoerd, omdat ik bij de productie software geen standaarden voorbij zie komen, die een geautomatiseerde koppeling van verschillende processen mogelijk zouden kunnen maken.
Productieprocessen in andere media kanalen zijn doorgaans complexer in vergelijking tot grafische processen. Sterker nog, de hoeveelheid gelijktijdige parallelle processen staan in geen enkele verhouding tot het min of meer (relatief eenvoudige) sequentiële grafische proces, waar prepress, press en afterpress een groffe opsomming vormen van de achtereenvolgende deelprocessen. Natuurlijk zijn er binnen deze afzonderljke deelprocessen parallelle activiteiten die in tijd gemeten invloed hebben op de kostprijs van een product.
JDF is natuurlijk ontwikkeld met een grafische component als basis. In veel Adobe producten vormt JDF de basis voor het ‘doorcommuniceren’ van order gegevens door de keten heen. Daarnaast zijn het de MIS leveranciers en natuurlijk de persfabrikanten en de fabrikanten van afwerk apparatuur, die koppelingen mogelijk (moeten/kunnen) maken om de gehele keten in JDF te kunnen laten functioneren.
JDF is geen product, maar ‘slechts’ een standaard ’taal’, die het mogelijk maakt om processen met elkaar te laten praten. De taal is gebaseerd op XML en ontwikkeld binnen een ‘set’ aan grafische ’tags’, die inmiddels de volle omvang van alle grafische deelprocessen omvat. De branche doet momenteel pogingen JDF door de keten heen te implementeren, waarbij de successen en de mislukkingen elkaar in onregelmatige bewegingen afwisselen.
Andere media sectoren maken zich dus in het geheel niet druk om JDF of JDF achtige koppelingen tussen processen. Project management is er wel degelijk, maar van koppelingen vanuit de productie naar de administratie en/of omgekeerd is dus kennelijk geen sprake. Maken we ons te druk om JDF in de grafische branche? Dat is natuurlijk een zeer geldige vraag, gezien het uitblijven van reacties uit de hoek van andere media kanalen.
De grafische branche heeft op het gebied van proces optimalisatie natuurlijk al heel veel bereikt. PDF en color management zijn daarvan de beste voorbeelden. Opvallend is ook dat die ‘kroon juwelen’ door andere media sectoren niet worden gezien als het ‘eigendom’ van de grfaische branche. Kennelijk heeft de branche hier een stuk marketing (zelfpromotie) laten liggen.
JDF is natuurlijk een prachtige volgende stap om ook een stuk efficiency te bereiken in de doorlooptijd van processen, waar nu nog veel tijd verloren gaat in overlegmomenten over de technische uitvoering van een productie. Want ondanks PDF en color management zijn workflows in de afgelopen jaren alleen maar complexer en minder goed bestuurbaar geworden. Daar waar PDF en color management hebben gezorgd voor het verkorten van de productietijd, hebben zij tevens gezorgd voor het uit verhouding brengen ten opzichte van de doorlooptijd. De niet productieve uren zijn relatief toegenomen ten opzichte van de productieve uren.
Het kortcyclische karakter van de grafische industrie maakt goed doortimmerd project management vrijwel onmogelijk. De productie- en doorlooptijden zijn kort. In andere media sectoren is dus enerzijds de parallelliteit enorm en anderzijds de doorlooptijd lang. Daardoor kunnen project management methoden zich beter nestellen in de processen. Kennelijk liggen daar de verhoudingen tussen productietijd en inproductieve overlegmomenten anders dan in grafische processen. Het gaat daar om dagen, terwijl de grafische branche vaak in minuten moet meten.
Zou dat het antwoord zijn op het ontbreken van een JDF achtige oplossing binnen andere dan grafische media processen? Ik wet het nog niet, maar opvallend zijn deze verschillen wel, dat ik me dus oprecht afvraag of we niet eerst naar onze grondhouding ten aanzien van processen moeten kijken, alvorens JDF te willen integreren in zaken die we dus niet volledig in de hand hebben.