Weekendoverpeinzing: Structuur in de keten – projectmatig werken doen we allemaal

Afgelopen vrijdag sprak ik met Jos Kok, docent aan de Hogeschool van Amsterdam en gisteren sprak ik met Ton Ensink, één van de vele ICT mensen bij ING. Nee, deze mensen kennen elkaar helemaal niet, maar de inhoud van beide gesprekken was opvallend genoeg om daar eens over te peinzen.

• Improvisatie: 20% naast 80% structuur of andersom?

Vrijdag vertelde Jos mij dat hij bij HvA met een nieuwe opleiding gaat beginnen. De mooie marketingterm die daarvoor in het leven was geroepen, ben ik helaas vergeten. Maar het komt neer op een studie waarbij studenten geheel zelfstandig de verschillende mediabedrijven in de regio Amsterdam in kaart brengen. Nagaan wat ze doen, hoe goed ze daarin zijn ten opzichte van anderen, de positie in de keten en de wijze van samenwerken met anderen. Ten eerste levert dat een prachtige portfolio op van ‘Media Amsterdam’ en ten tweede ook een stuk duidelijkheid in de roadmap die opdrachtgevers zouden kunnen bewandelen bij hun uit te zetten media creatie-, productie- en distributie opdrachten. Want dat valt nog steeds niet mee. Bij wie klop je als eerste aan om ‘iets’ gedaan te krijgen.

Zaterdag sprak ik met Ton Ensink, gecertificeerd Prince2 aanhanger. Hij leeft met die methodiek. Ik vertelde hem van mijn gesprek van de dag daarvoor. Vervolgens gaf ik dus aan dat er links en rechts – ik kan het weten – nogal wat geïnproviseerd wordt gewerkt. Natuurlijk zegt iedereen inmiddels wel projectmatig te werken. Dat klinkt goed. Immers toegeven dat je een mediaproject op basis van wat improvisatie doet, is niet gebruikelijk. Dat het zo is, doet er helemaal niet toe. Voor de vorm werkt iedereen projectmatig. Ik ook……

Uit beide gesprekken bleek bij zowel Jos als Ton toch wel de verbazing over de wat meer weerbarstige praktijk binnen het MKB. Ik gaf wat voorbeelden van werkvolgordes in MKB omgevingen. Natuurlijk wordt er binnen media projecten nagedacht over doelgroepen, content, vormgeving, kanalen en distributie. Maar van gecentraliseerd projectmanagement – en doordachte samenwerking – is heel vaak geen sprake. De onderlinge verhoudingen bepalen hooguit een sfeer waarbinnen ‘dingen van ieder voor zich’ voor het oog gezamenlijk geregeld moeten worden. Dat zoiets in ‘houtje-touwtje’ oplossingen resulteert, zal niemand verbazen. Maar het gebeurt gewoon elke dag weer opnieuw.

Het is natuurlijk mooi om ‘Media Amsterdam’ in kaart te brengen en te weten waar wat te krijgen is. Maar als de opdrachtgever te weinig denkt in gestructureerde werkmethoden, dan is de voorliggende roadmap van weinig waarde. Misschien eens nadenken over een opleiding om de opdrachtgevers op te leiden? Nee, geen prince2, want in MKB omgevingen wordt het project management in kleinere projecten kostbaarder dan het project zelf. We hebben nog heel veel te doen, ook anno 2011 blijft de mens de grootste rommelaar….. Maar misschien is dat wel juist het meest interessante aspect van dit vergankelijk leven.