Weekendoverpeinzing: 4 jaar Twitter

Dit weekend vier ik dat ik precies vier jaar geleden ben begonnen met toen nog een ‘fenomeen voor de happy few’ – Twitter. Toen gewoon lollig. Ik legde het aan mensen uit als een soort SMS, maar dan naar meerdere mensen tegelijkertijd en nog gratis ook. Inmiddels gaat de uitleg wat verder en vertel ik meer over de rol die Twitter speelt binnen het geheel aan social media kanalen.

• Twitteren voor de lol misschien alleen nog op 1 april
• Nooit meer ‘Goedemorgen vanuit Velsen’

Ik ben nooit zo slim geweest om er workshops voor op te zetten. Voor een paar honderd euro per persoon zeggen hoe je moet twitteren, wat retweets zijn, direct messages en hashtags. Zaaltje vol met 14 man, per persoon 300 euro, steek je toch al snel 4200 euro (minus de geringe kosten) in je zak. Dat was een verkeerde inschatting, dus geen geld verdiend aan Twitter. Heeft het me wat gekost? Dat is een vraag die je je best mag stellen. Met inmiddels zo een 16.000 berichten (tweets) en 1600/1600 follower/following een ‘garantie’ voor hoge kosten. Die getallen vallen bij mij nog wel mee, ik zie velen met het twee- tot tienvoudige op alle fronten.

Dus ja, wat kost het? Wat kost mij deze blogpost, die via twitter wordt ontvangen door pakweg 10% van mijn volgers? Wat leveren die ‘notifications’ op? Deze week had ik een Twitter-Top-Week. Doordat ik mijn visie verzinsel ‘Het is 29 maart 2036‘ mocht plaatsen bij Marketingfacts, kwam de titel en link terecht bij @marketingtwit, met maar liefst 10.000 volgers. Ja, dat genereert verkeer en flink ook. Leuk hoor, al die complimenten, maar Matthijs van de Broek waarschuwde me al voor het feit dat zulke verhalen verwachtingen scheppen. Ja, hoe houd ik die aandacht vast? Weer zo een verhaal? Nee, dat zal niet lukken.

Het krijgen van aandacht is niet iets wat je door middels van tweets en/of blogposts kunt afdwingen. Aandacht word je gegund, maar dat gunnen vindt pas plaats als de relatie verder gaat dat wat tweets. Je moet elkaar daarvoor gezien en gesproken hebben. Een uurtje geleden belde Eline Walda mij om een afspraak te maken. Gewoon weer even een kopje koffie drinken en gezellig bijkletsen. Aanleiding was wel een tweet van Eline, met een voor mij relevante opmerking/link.

De basis waarop ik twitter nu gebruik is verschoven van lollig naar relevantie. Ik ervaar nu dat ik minder tweets publiceer en over elke tweet iets langer nadenk dan voorheen. En nog heb ik geen zicht op de kosten en opbrengsten, maar hoop uiteindelijk wel dat de opbrengsten hoger zullen zijn. Maar ja, maak maar eens een tweet in 140 karakters op basis waarvan je wat verkoopt. Ik moet mijn eerste aankoop via zo een tweet nog doen. Op naar volgend jaar: 5 jaar.

1 reactie

  1. Eline Walda op 1 april 2011 om 17:17

    Ha Peter, leuk om in je weekendoverpeinzing te zitten 🙂

    Grotendeels eens met je overpeinzing, trouwens. Met dien verstande dat ik twitter niet direct als verkoopkanaal zie met kosten en opbrengsten. Het is een van de dingen die ik doe om, deftig gezegd, te investeren in een dialoog met de wereld. En het levert me veel op, ook bijvoorbeeld in het delen van kennis met vakgenoten. Al kan ik daar net zo min als jij een bedrag aan hangen…

    Grappig genoeg heb ik een aantal van mijn klanten rechtstreeks aan twitter te danken. Maar dat was nooit mijn (hoofd-)intentie. Waarmee maar weer eens blijkt dat je als ondernemer van alles doet, zonder exact te weten wat dit uiteindelijk gaat opleveren.

    PS ik mis je ‘Goedemorgen vanuit Velsen’ trouwens wel 😉