Nederlands Media Netwerk in slotkeynote: Pleidooi voor papier door Derk Sauer

Bas Vlugt zet zijn ‘pitch formule’ voor het Nederlands Media Netwerk Event (#nmne7), welke gisteren zijn 7e editie beleefde, met strakke hand door. Het is eenvoudig en effectief. Het presentatiedeel is in een uur ‘bekeken’, netwerken voor- en achteraf. Altijd goed voor tussen de 200 en 400 deelnemers, hapjes worden gesponsord, drankjes betaal je zelf: ‘no strings attached’.

Bas Vlugt grote inspirator achter bijna 9000 netwerk leden
• Vlotte presentatie door Peter Wijbenga

Gisteren bleek, na een aantal voorafgaande ‘pitchtalks’ , waaronder LinkedIn door Lot Keijzer en Nudge (gauw bekijken) door Jan van Betten, de aandacht vooral gevestigd te zijn op de meest invloedrijke mediapersoon van 2011, opgevolgd door een pleidooi voor papier door Derk Sauer. Maar liefst 1040 mensen vulden hun voorkeur in vanuit 250 genomineerden – ja, ik was vereerd mijn naam ook te zien – en kwamen unaniem bij de winnaar John de Mol uit (nee, hij was er niet). Erik de Zwart presenteerde het geheel in Top40 stijl met bijbehorende tune.

In sneltreinvaart door naar Derk Sauer, die van ‘papier’ een trending topic wist te maken op #nmne7. Op zichzelf zo gek nog niet in een gezelschap waar velen zich vooral bewegen op het gebied van digitale creatie, productie en distributie van content. Er was dus nog wat te leren van deze breedsprekende media icoon, welke op een hoge positie eindigde in het lijstje van mediamensen samengesteld in samenwerking met Mediatest (Rob Does). Maar Derk overspeelde zijn geluk wel een beetje in zijn PowerPoint loze presentatie (was hij oprecht trots op). Natuurlijk is print een belangrijk en zal nog vele jaren – ik durf decennia niet meer te schrijven – deel uit maken van menig mediamix. Maar tijdens zijn verhaal sprak hij zichzelf diverse keren tegen door het kanaal te verwarren met content, journalistiek, de relatie tot advertentie inkomsten en digitale tools als tablets.

Het wat verwarrende, maar wel zeer aangename en bijna komische middenblok van zijn verhaal, sloot hij af door te stellen dat hij de NRC in Moskou eerder op zijn iPad leest dan zijn moeder, het NRC Handelsblad thuis. Hij straalde volop bij die uitspraak. En daarmee gaf ook Derk toe, dat zijn pleidooi voor het prachtige kanaal papier uiteindelijk juist wel eindigend is. Hoe lang het ook nog mag duren, want vele goeroes hebben dat uiteindelijk in de afgelopen decennia wel steeds fout ingeschat. Hij veegde de vloer aan met ‘deze’ consultants, maar ook met zijn eigen journalisten die dat beweerden. Een volop gemeend applaus was het resultaat, hoe vergankelijk ook. De borrel in Studio de Smet duurde nog geruime tijd voort, ik zette mijn wandeling in naar het Centraal Station. Een zeer geslaagde bijeenkomst.