Weekendoverpeinzing: Miljoenennota en de media
Het uitlekken van de miljoenennota is een fijnmazig georkestreerd stukje samenwerking tussen politiek en media en dient verschillende doelen. Ten eerste om al wat meningen te peilen om vervolgens aan de hand van de reacties de media sturing te laten geven aan de uiteindelijke toespraak van Koningin Beatrix.
• Overheid met teveel cijfers, die niet meer eenduidige kunnen worden geïnterpreteerd
• Ook in Den Haag zelf het overzicht kwijt
• Gemiddelde journalist is ook geen accountant, speelt dus in op incidentele getallen
Zou het echt zo gaan? Geen idee, maar het is opvallend dat dit jaar zich niemand meer verbaasde over het ‘uitlekken’. Geen kamerlid die er zich nog druk om maakt. Maar ook de media nemen het inmiddels voor een gewoon gegeven aan. Maar ondanks die feiten, geen enkel stukje vuurwerk uit journalistiek Nederland. Veelal saai gedoe over die cijfertjes, niemand die nu zegt: ‘Mensen, het is genoeg geweest, onze systemen werken niet meer. De economische systemen, de financiële systemen, de politieke systemen en de maatschappelijke systemen zijn niet meer in balans met de logica van de gemiddelde burger.’ Niemand die zegt dat het nu eens voorbij moet zijn met waanzinnige begrotingen, bezuinigingen en overheidstekorten. Nee, het lukt niet meer om op één A4-tje de gewone mens duidelijk te maken wat er in het huishoudboekje van de overheid terecht komt en wat eruit gaat. Moet je thuis eens doen….
We hebben onze maatschappij te complex gemaakt en de media doen in deze periode gewoon mee. Zonder op zoek te gaan naar die duidelijkheid, die eenvoudigheid, waar de gemiddelde burger mee gediend is. In plaats daarvan vooral links en rechts een paar cijfers noemen, die niet in perspectief worden geplaatst. Daarnaast de polarisatie opzoekend om vooral toch de houdbaarheid van dit kabinet te betwisten. Ook niet bepaald het beeld, welke wij als burger rondom de ontwikkelingen van ons land willen horen. Al is er misschien dan ook wel weer een bron van waarheid in de onderkennen.
Hoe erg is het geworden, dat zowel politiek als media ons niet meer kunnen en/of willen vertellen hoe we ervoor staan. We hebben ons land als onderdeeltje van Europa te complex gemaakt en de media doen hard mee. Als Koningin Beatrix haar verhaal doet, dan zal ook niemand meer opkijken van de inhoud. Ook dat verhaal is een platgeslagen stukje media geworden, welke zorgt voor vrij nutteloze voorpagina vulling op de woensdag erna.
Nee, de dagbladen zullen wat dat betreft hun best niet gaan doen er nog wat van te maken. De oppervlakkigheid is voldoende om de kranten te vullen met inhoud die de gemiddelde burger gelaten over zich heen zal laten gaan. De opinie weekbladen zullen er ongetwijfeld meer aan doen, maar dat duurt dan al gauw één of twee weken. Dan is het leven weer gewoon zoals het ook al voor die derde dinsdag in september was. Ja, we zijn al gewend aan de mogelijkheid dat straks een land gewoon failliet kan gaan. Staat dan straks daar ook gewoon een curator op de stoep om de inboedel te verkopen? We leven in een rare wereld, waar niemand echt durft te zeggen: ‘Zullen we nu eens gewoon opnieuw beginnen en de zaken vooral eenvoudiger maken?’ Wat zal dat een rust geven, duidelijkheid. Een rol voor de media? Zouden ze het nog kunnen?