Zondagavondoverpeinzing: Weer aan de slag met mijn boek….

Eind november vorig jaar begon ik met mijn eerste boek, toen nog onder de titel ‘De Vierde Wereldoorlog’. Die titel bleek al te bestaan, niet zozeer in een gelijksoortig boek, maar voor mij voldoende aanleiding om een andere titel te kiezen. In januari van dit jaar ontbrak het mij na 21 hoofdstukken aan de inspiratie om door te gaan. Ik ken het proces van boeken schrijven niet, het zou immers mijn eerste volledig eigen boek worden, waarbij fictie en werkelijkheid in roman/thriller vorm elkaar zouden afwisselen. Wel wat veel voor een eerste boek….

• Te laat voor een weekendoverpeinzing

Maar na afgelopen vrijdag, waarbij Angéla Tromer mij vroeg of ik wel gelukkig was in mijn zakelijke leven, had ik ineens het gevoel om weer wat met mijn boek te gaan doen. Nee, ik antwoordde dat ik bepaald niet ongelukkig was met al hetgeen mij zakelijk bezig houdt. Ja, de omzet is wat minder, ja ik moet er harder aan trekken, ja ik leer nu pas wat acquisitie is. Maar ik heb oprecht het gevoel wat meer met al mijn kennis en kunde te kunnen doen in een ander gebied dan puur mijn zakelijke omgevingen.

Mijn boek in wording is daarvoor het juiste medium, maar misschien vooral een heerlijke uitlaatklep. Als titel heb ik nu gekozen ‘De Hersenoorlog‘ of ‘ The Brainwar‘. Ja, dan google je wat rond en dan heb je het vermoeden ‘dat dat wel kan’. Zo gaat dat dus, althans bij mij, misschien gaat dat wel heel anderes bij professionale auteurs. Ik heb nog veel te leren.

Vanavond presenteerde ik deze titel op twitter, meteen kwamen er spontane reacties van een paar dierbare vriendinnen, die mij al wat beter kennen. Ja, dus ik hervind mijn energie – vooral na afgelopen vrijdagmiddag – om weer door te gaan met hoofdstuk 22. Met dank aan mijn schoonvader, die de eerste 13 hoofdstukken al tijden geleden heeft gecorrigeerd. Want ik ben door mijn snelheid slordig, tik maar wat raak en doe vooral een braindump, de passie van het verhaal gaat bij mij voor alles. Tikfouten, bijna dislectisch, werden tot en met hoofdstuk 13 door hem gecorrigeerd. Nu weer verder, maar eerst ‘mijn eigen verhaal’ opnieuw lezen. En het gekke is, dat ik het – in alle bescheidenheid – spannend vind, ik wil doorlezen om te weten hoe het verder gaat. Ik hoop dat ik het voor elkaar krijg om met al mijn kennis over media het ook zelf uit te geven. Nee, ik stap dus niet naar een uitgever. Jullie zijn gewaarschuwd.